Blog

KRÓTKA POWTÓRKA Z METODYKI

Postaram się krótko i to, co moim zdaniem najważniejsze. Nauczycieli na kursie miałam wspaniałych, dużo pamiętam, większość założeń stosuję, gdyż uważam je za słuszne, co więcej- sprawdzają się. Zebrałam tu trochę informacji, bo może komuś przyda się do sprawozdań z pracy dydaktycznej. Albo do omówienia na radzie pedagogicznej specyfiki nauczania języka obcego w przedszkolu. Albo wytłumaczenia innym jakich efektów należy, a jakich nie należy spodziewać się po zajęciach. A więc do rzeczy:

GŁÓWNE ZAŁOŻENIA METODYKI NAUCZANIA JĘZYKA OBCEGO DZIECI PRZEDSZKOLNYCH

Przede wszystkim NIE chodzi o to, żeby dzieci znały jak najwięcej słówek, umiały bezmyślnie liczyć od jednego do dwunastu, a realizowane tematy były od czapy. Chodzi o to, żeby osłuchały się z językiem obcym, nie bały się go odkrywać, czuły bezpiecznie podczas zajęć, a realizowane tematy miały swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości (i to w dodatku w ICH rzeczywistości). W toku realizacji podstawy programowej polecam równolegle realizować te same tematy i zagadnienia na zajęciach z języka obcego. Idealnym rozwiązaniem jest nauczanie integrujące treści językowe i przedmiotowe (sławne CLIL- Content and Language Integrated Learning). Dzięki temu język obcy staje się rzeczywiście użyteczny, funkcjonalny. Kto potrafi prowadzić CLIL w edukacji przedszkolnej, ręka w górę! Ja nie potrafię, myślę, że trzeba do tego sporej dawki samozaparcia i umiejętności. Może kiedyś.

Realizując tematy wprowadzamy słownictwo, proste konstrukcje gramatyczne, struktury i wyrażenia. Musimy pamiętać, aby wszystkie te struktury były osadzone w odpowiednim kontekście, bliskim naszym wychowankom. Dzieci opanowują poprawną wymowę poprzez właściwe wzorce prezentowane przez nauczyciela, ale też przez słuchanie nagrań, śpiewanie piosenek, powtarzanie rymowanek czy wierszyków. Uczą się słuchać prostych poleceń, a także treści piosenek, wierszyków i opowiadań, których treść wspieramy ruchem, gestem, mimiką, obrazem. Na zajęciach przygotowujemy także do nauki czytania i pisania wprowadzając podpisy pod obrazkami np. na flashcards.

METODY

Metody są oparte na wiedzy na temat rozwoju i funkcjonowania dzieci. Wiadomo, że najlepiej nabywają nowe umiejętności poprzez zabawę, ruch i ćwiczenia manualne. To właśnie zabawa jest ich największą motywacją, popychającą do działania. Dodatkowo wielozmysłowe bodźce łatwiej zapadają w pamięć, a treść przekazywana w ten sposób staje się bardziej zrozumiała. Podczas prowadzenia zajęć pamiętamy o częstych zmianach aktywności (przeplatanie zabaw intelektualnych ruchowymi, ze śpiewem, tańcem, recytacją) i form pracy (indywidualne, w parach, z całą grupą).

METODA KOMUNIKACYJNA– najważniejsza jest tu komunikacja i do tego potrzebny jest nam język. Najogólniej mówiąc chodzi po prostu o to, żeby się dogadać. W swoich wpisach będę powoływała się na doświadczenia z mojej pracy z dzieciakami i udowodnię Wam, że nawet kilkulatki potrafią prowadzić prosty dialog w języku angielskim. Nie będzie on idealny pod względem gramatycznym czy też bogaty w użyte struktury czy konstrukcje, ale będzie dialogiem. Jako dorośli instruktorzy powinniśmy dbać o prawidłowy przykład i stwarzanie warunków, które będą przypominały dzieciom naturalne sytuacje w życiu codziennym.

METODA AUDIOLINGWALNA– polega na wypracowaniu tzw. dryli językowych. Powtarzane przez nas często konstrukcje, wyrażenia i zwroty powodują wytworzenie słuchowych prawidłowych nawyków językowych. Dzieci następnie uczą się poprzez powtarzanie określonych słów i struktur. To po prostu takie zautomatyzowanie reakcji dzieci, przydatne także przy nauce poprawnej wymowy.

METODA REAGOWANIA CAŁYM CIAŁEM (TPR- TOTAL PHISICAL RESPONSE)– metoda, którą stosuję na każdych zajęciach. Polega na łączeniu języka mówionego z językiem ciała- ruchem, gestem, odgłosem. Jest to tak jakby tworzenie wizualizacji niewerbalnej języka. Dzieci uczą się słówek poprzez skojarzenie ich z odpowiednim ruchem, mimiką, tonem głosu. Metoda angażuje całe ciało, jest przez to doskonałą szansą na zaspokojenie potrzeby ruchu u naszych wychowanków.

METODA NATURALNA– to nic innego jak nauka języka obcego w ten sam sposób, w jaki uczymy się języka ojczystego. Polega na słuchaniu wypowiedzi w języku obcym w czasie rzeczywistym, w sytuacjach dnia codziennego, przez co ogólny sens tych wypowiedzi jest zrozumiały. W efekcie nauka języka jest realizowana każdego dnia, podczas codziennych zajęć, obok wypowiedzi w języku ojczystym pojawiają się wypowiedzi w języku obcym.

To tak w wielkim skrócie. Więcej o metodach i technikach pracy, które stosuję w osobnym wpisie JAK PRACUJĘ.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.